dinsdag 12 december 2017

Een kolonisator die geld laat liggen bestaat niet



Tijdens de onderhandelingen over  de soevereintiteit van Indonesië heeft Nederland nog afgedwongen dat Indonesië 4,5 miljard aan Nederland moest betalen ter compensatie van leningen die de koloniale regering had openstaan bij o. A. de VS. Door het conflict over West Papua zijn alle diplomatieke contacten tussen de twee landen verbroken en pas in 1966 werd opnieuw onderhandeld en toen kwamen ze overeen dat er nog maar 600 miljoen aan Nederland betaald moest worden.

Dit zijn de feiten zoals ze liggen maar hoe komt het dat van een bedrag van 4,5 miljard nog maar 600 miljoen overbleef?

Hiervoor zijn er twee verklaringen:'

De eerste verklaring van voormalig 2e kamerlid en historicus Giebels die dit onderzocht heeft en voor zijn onderzoek hoge functionarissen in Indonesië, die direct hierbij betrokken waren, interviewde. Giebels schreef ook een biografie over Sukarno. Volgens Giebels zou Indonesië al van 1950 tot 1956 fl bijna 4 miljard gulden afgelost hebben. De terugbetalingen werden gestaakt wegens dat hoog oplopende conflict om West-Papua.

Giebels heeft na zijn dood al zijn historisch onderzoek geschonken aan het Nationaal Archief dus het is niet online terug te vinden en ook niet zomaar toegankelijk. Hij schreef over deze hele kwestie wel volgend artikel in de Groene Amsterdammer.




https://www.groene.nl/artikel/de-indonesische-injectie



De tweede verklaring van minister Luns en de officiële verklaring van de staat is de volgende:  De regering van Sukarno besloot tot nationalisatie van Nederlandse bedrijven in Indonesië naar aanleiding van de Haagse weigering om de Indonesische soevereiniteit over West-Irian (Papoea) te erkennen. Het conflict escaleerde en tussen eind 1957 en midden 1962 ging Jakarta over tot onteigening van Nederlandse bezittingen. Pas in 1966, na de machtsovername door generaal Soeharto, waren de twee landen in staat om de slepende kwestie uit te praten. 
De uiteindelijke overeenkomst hield in dat Indonesië 600 miljoen gulden zou betalen; daarvan was in 1965 al een voorschot van 36 miljoen overgemaakt. De rest zou met een jaarlijkse rente van 1 procent vanaf 1973 in dertig jaarlijkse termijnen worden voldaan. Nederlanders konden tot augustus 1969 via het Bureau Schadeclaims Indonesië van het ministerie van Buitenlandse Zaken een claim indienen vanwege de achterlating van eigendommen door gedwongen vertrek uit Indonesië. Jaarlijks zou het geld volgens een sleutel worden verdeeld.                

Van Nederlandse edelmoedigheid was volgens Luns sprake omdat de waarde van de activa die de Nederlanders eind jaren zestig hadden verloren, opliep tot 4,5 miljard gulden. Waarom zo vergevingsgezind? 'Het was een politiek akkoord,' erkende Luns destijds in de Tweede Kamer. 'De overeenkomst is niet alleen een afdoening van de commerciële kwestie, maar moet ook dienen om te komen tot een verdieping en vernauwing van de betrekkingen.'

Toen bekend werd dat Indonesië de resterende 600 miljoen had afgelost in 2003 ontstond er een volkswoede in Indonesië maar ook in Nederland. Hoe haalde een voormalig bezetter die 350 jaar lang de bezette volken uitkneep het in hen hoofd om geld te vragen aan die volken en het als "schuld" af te doen? Maar de Indische gemeenschap (dus de witte en niet witte mensen die hierheen kwamen na de soevereiniteit van Indonesië) vroeg zich vooral af wat er met dat resterende geld gebeurd was en geloofde niet in de "edelmoedigheid" van Nederland. Deze mensen waren overtuigd dat Nederland dit van hun gestolen had.

Dit kun je o.a. nalezen in dit artikel:

https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/nieuws/3064/einde-indonesische-herstelbetalingen-aan-nederland.html

Na WOll was er geen Nederlandse bezetting meer doordat de Japanners tijdens WOll Nederlands Indië binnen vielen, 15 augustus 1945 capituleerde Japan en greep de bevolking hen kans. Twee dagen later riepen Sukarno en Hatta de onafhankelijkheid van Republek Indonesië uit. Hierna kwamen dekoloniale verzetstrijders tegen Nederlandse kolonisten en de "Indo Europeanen" in opstand waardoor duizenden mensen de dood vonden. Omdat Nederland hen kolonie wou behouden stuurde hen 250.000 mensen naar Nederlands-Indië die daar strafexpedities uitvoerden, bij ons bekend als de 'politionele acties'. Hiervoor veranderden ze zelfs de wet zodat dienstplichtigen uitgezonden konden worden, 3,200 Nederlanders deserteerden hierom en kregen gevangenisstraffen. 

Gemaakte kosten tijdens deze burgeroorlog probeerde Nederland, tijdens de rondetafel conferenties, te verhalen op Indonesië waardoor de "schuld" die ze van Indonesië probeerden af te persen 6,5 miljard was. De burgeroorlog werd dus begroot op 2 miljard, echter heeft de bemiddelaar uit de V.S. Cochran deze kosten verworpen tot grote woede van minister President Willem Drees. Drees wou dus de kosten van een nieuwe poging tot invasie verhalen op de mensen die ze probeerden te herbezetten Een herbezettingspoging waarbij er 150.000 slachtoffers aan de indigenous kant vielen door de inmiddels bekende oorlogsmisdaden van Nederlandse militairen.


Nederland had een staatsschuld van 23,6 miljard gulden in 1945. Hier bovenop kwamen de 2 miljard van de politionele acties. Nederland ontving wel de Marshallhulp in ruil voor vrije handel voor de V.S. (lees kapitalisme) maar dit was een lening. Toch slaagde Nederland erin om zich als enige land zo succesvol te industrialiseren dat het internationaal "le miracle de Hollandais", het wonder van Nederland werd genoemd. Volgens Giebels zou de 'Indonesiche injectie' hiervoor de oorzaak zijn, zoals in zijn artikel genoemd wordt. De 'Indonesiche injectie' was volgens de dollarkoers van die tijd een even groot bedrag dan de gehele Marshallhulp. Dus niet alleen de Marshallhulp hielp Nederland er bovenop maar ook het geld afgeperst van Indonesië, wat niet terugbetaald hoefde te worden. 

Journaliste Griselda Molemans zegt dat mensen die dat claimen ongelijk hebben en als bewijs refereert ze naar het verdrag van Wassenaar, wat dus gelijk is aan de verklaring van Luns. Ze noemt ons (De Grauwe Eeuw) zelfs anoniem en amateurs wanneer we dit voorleggen en om opheldering te vragen. Als ze met amateurs bedoelt dat wij het niet voor geld doen en dat onze info open source is ipv dat we informatie die cruciaal zou kunnen zijn voor mensen ivm hun backpay niet gratis te verstrekken maar ze een boek laten kopen met die info, dan zijn we inderdaad amateurs. We zijn dan ook geen journalisten of historici, we krijgen onze informatie wel van anderen die alles behalve amateurs zijn.

Molemans verklaring luidt als volgt

The real story are documented at the National Archives in College Park, Md., and those pertaining to the Treaty of Wassenaar.
The Indonesian government never paid this debt of 4,2 billion guilders. President Sukarno flat out refused to pay the amount to the former colonizer. Long after Dutch New Guinea (West Papua) was reclaimed by Indonesia in 1962, the two governments finally were on speaking terms again. It was Dutch Secretary of State Luns who proposed to be ‘magnanimous by lowering the debt of 4,2 billion guilders to 600 million guilders with interest.’ The Treaty of Wassenaar sealed this deal by which Indonesia paid the amount over 30 years and displaced families who had fled Indonesia and Dutch New Guinea between December 1st, 1957 and September 1st, 1962 could file a request for financial compensation. Hardly any rightful claimant though was informed that this request had to be submitted in the summer of 1969. (Follow tfir.nl for this specific claim against the Dutch State).





Molemans haalt haar bevindingen dus uit de documenten van de Staat, dus de kolonisator, maar doet geen onderzoek naar de claim van Giebels, wiens onderzoek zich zou hebben gericht op Indonesische hooggeplaatste betrokkenen. Als je toch claimt dat mensen ongelijk hebben dan haal je die onderzoeken er toch bij? Het lijkt me evident dat Molemans dat niet gedaan heeft want ik kan me niet voorstellen dat een Giebels zijn eigen onderzoeken zo verkeerd interpreteert en Molemans datzelfde onderzoek bekijkt en dan het anders dan de onderzoeker interpreteert. 

Nederland, dat zo'n hoge schuld had, miraculeus erbovenop komt en zelfs in recordtijd industrialiseert dus grof veel geld heeft uitgegeven zou dan "uit edelmoedigheid" miljarden kwijtschelden? Vergeet niet dat Nederland ook nog een inkomstenbron, die voor 1940 goed was voor 13% BNP, verloor met de soevereiniteit van Indonesië. Ook stal hen geld van KNIL militairen en probeerde hen 2 miljard meer af te persen van Indonesië. Nederland heeft nog moeite met het betalen van €20.000 aan slachtoffers van Nederlandse oorlogsmisdaden. 

Nederland heeft nog altijd niet de soevereiniteit van Indonesië op 17 augustus 1945 ipv 27 december 1945 erkend. En van dat land moeten we zomaar geloven dat ze uit edelmoedigheid en voor verdieping van politieke betrekkingen, miljarden guldens aan inkomsten afstaan? De frame van een Sukarno die weigerde te betalen paste ook wel heel goed in de propagandacampagne van Nederland die bedoeld was om Sukarno te demoniseren. Dit land heeft eeuwenlang geroofd en volkerenmoorden gepleegd voor geld. Dit land kon tijdens het staatsbezoek van Beatrix aan Indonesië niet eens een excuses aanbieden voor het niet erkennen van het eerder genoemde moment van soeveriniteit van Indonesië.
Dat ontbreken van ecxuses in Beatrix' toespraak werd in Indonesië als een belediging beschouwd en dat was ook goed te merken, o.a door plotselinge wijzigingen in het officiële programma. Beatrix sloeg voor dit bezoek ook al een uitnodiging om  de festiviteiren rond 50 jaar onafhankelijkheid van Indonesië af om twee dagen later te komen. De minister verantwoordelijk hiervoor zegt dat ze niet was uitgenodigd terwijl de delegatie van Suharto zei dat ze dat wel was, reden voor die afwezigheid bleek protest van Indië veteranen. 'Verdieping politieke betrekkingen' my ass! Dat geld is nooit kwijtgescholden het was er niet, want het was al betaald. Nederland heeft al zoveel zaken verdraaid of verzwegen en dit is er naar mijn mening een van.




Als je, zoals Molemans, toch claimt om voor de Indische gemeenschap te strijden, er zoveel mensen uit die gemeenschap vraagtekens hebben bij die verdwenen miljarden, dan ga je toch niet alleen uit van de verklaringen van de Staat? Zolang de inhoud die onderzoeksresultaten van Giebels niet debunked zijn geloof ik geen snars van dat verdrag van Wassenaar. Alles wijst erop dat dat geld gebruikt is voor de wederopbouw van Nederland. 
Mocht dit nou incorrect blijken dan zal ik de eerste zijn die Molenmans excuses aanbiedt wegens het gebrek aan vertrouwen in haar bevindingen. Echter blijft mijn argwaan jegens alle verklaringen van Nederland omtrent Nederlands Indië terecht en staan.. Daarvoor heeft Nederland ons al te vaak voorgelogen en bestolen. Dit niet argwanen zou naïef zijn.

Zullen we het ooit weten? Wanneer iemand toegang heeft tot die onderzoeken dan hebben we geluk maar als je ziet hoe het Nationaal Archief omgaat met bijv. stukken over de Hoffmans afaire dan heb ik er een hard hoofd in.

*update we zijn zelf begonnen onderzoek hiernaar te doen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Over de 4,5 miljard gulden ‘herstelbetalingen’ die Indonesië aan Nederland heeft betaald

Over de financiële voordelen die Nederland gehaald heeft uit de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië op 27 december 1949 wordt door Neder...